Wat is Aid Climbing?

Klimmen
hulp bij het klimmen

Inhoudsopgave

Over Aid Climbing

  • Uitgevonden: 1786
  • Opgericht door: Horace Bénédict de Saussure
  • Hoogste bestuursorgaan: Internationale Federatie voor Klimmen en Bergbeklimmen (UIAA)

Hulpklimmen is een klassieke vorm van rotsklimmen waarbij stijg- en multi-pitch routes worden gebruikt, evenals het gebruik van stijgwerktuigen om klimmers in staat te stellen gebieden te bereiken die zij anders niet zouden kunnen bereiken. De bergsportgekte van de negentiende eeuw was de eerste keer dat hulpklimmen op grote schaal werd beoefend, waarbij rijke Europeanen deze technieken gebruikten om toppen in de Alpen te beklimmen. De technieken van het hulpklimmen hebben ook bijgedragen tot de sport van het ijsklimmen. Het hulpklimmen was de meest beoefende vorm van rotsklimmen tot het vrij klimmen het in de jaren 1960 overvleugelde. Een factor die bijdroeg tot de achteruitgang van het hulpklimmen was het gebruik van permanente ankers, zoals pitons en koperen koppen, die schade aan de rots zelf veroorzaakten. Moderne tijdelijke ankers, zoals camming devices en moeren, zijn veel minder schadelijk voor de rots. Vandaag de dag gebruiken veel free climbing klimmers nog steeds hulpklimmen om een route of kampeerplaats te verkennen voor ze hem free climbing.

FAQ

Wat is hulpklimmen?

Aid climbing is een traditionele stijl van rotsklimmen waarbij klimmers gebruik maken van mechanische hulpmiddelen die aan permanente of tijdelijke ankerpunten zijn bevestigd om een hoge rotswand te beklimmen. Deze klimtoestellen nemen de vorm aan van een ladderachtige structuur van banden die een aider wordt genoemd of een nokmechanisme dat een ascender wordt genoemd. Bergbeklimmen wordt gedaan in paren of groepen, waarbij één klimmer een wand beklimt terwijl een ander beneden blijft en bescherming biedt tegen vallen door een touw aan de lijn te houden.

Hoe worden hulpklimmen beoordeeld?

Hulpklimmen worden beoordeeld op schalen die zowel de moeilijkheidsgraad als het gevaar voor de klimmer beoordelen. De oudere en meer traditionele schaal voor het classificeren van hulpklimmen is het A-systeem, dat het gevaar en de moeilijkheidsgraad varieert van een milde A1 tot een extreme A5+. "A ratings geven de moeilijkheidsgraad van een route weer bij gebruik van vaste ankerpunten zoals pitons en copperheads. Het modernere C-classificatiesysteem maakt een soortgelijke beoordeling, met scores van C1 tot C5, maar geeft de moeilijkheidsgraad van een route weer bij het gebruik van tijdelijke ankers.

Welke uitrusting heb ik nodig om veilig te gaan hulpklimmen?

Voor veilig hulpklimmen is een grote en gevarieerde hoeveelheid uitrusting nodig. Een deel van de basisuitrusting wordt gedeeld met andere vormen van rotsklimmen, waaronder een harnas, een karabijnhaak, een zekeringsapparaat, rotsklimschoenen, touwen en een helm. Elke klimmer heeft ook een aider nodig om tussen ankerpunten te klimmen, een set margrietkettingen om touwen en uitrusting vast te maken, een persoonlijk ankersysteem voor extra veiligheid aan de lijn, en een fifi-haak voor tijdelijke gewichtsondersteuning terwijl je een stabieler ankerpunt vastmaakt.