Geschiedenis van het skelet

Skelet

Skeleton is een snelle wintersport, vergelijkbaar met bobslee en rodelen. Het is een eenpersoons-slee die in buikligging over een lange ijspiste rijdt, waarbij het lichaam wordt gebruikt om door bochten en bochten te komen. Skeleton behoort tot de familie van de slee-sporten en deelt een geschiedenis met rodelen en bobsleeën, afkomstig uit dezelfde Europese landen en uiteindelijk afgeleid van al honderden jaren gebruikte methoden om zich door besneeuwde landschappen te verplaatsen.

Geschiedenis van het skelet

Skeleton heeft als wintersport een complexe ontwikkeling doorgemaakt, waarbij de eerste vormen sterk verschilden van de Olympische Wintersport die we vandaag kennen. Lees verder om meer te weten te komen over de geschiedenis van skeleton.

Oorsprong van het skelet

Het skeleton sleeën begon aan het eind van de 19e eeuw, toen andere vormen van vervoer over besneeuwde bergachtige gebieden, zoals skiën, nog onbekend waren in Midden-Europa. In 1882 werd een vroege vorm van skeleton uitgevonden door Engelse soldaten die in Zwitserland gelegerd waren. De soldaten legden een lange rodelbaan aan die zich uitstrekte over de afstand tussen de Zwitserse steden Davos en Klosters en gebruikten hem voor vervoer en recreatie. Naarmate het recreatieve gebruik van de baan toenam, werd hij geleidelijk omgevormd van een eenvoudig, recht pad tot een gebogen baan met meer uitdagingen.

In 1884 werd in St. Moritz, Zwitserland, een beroemde skeletonbaan, de Cresta Run, aangelegd. Moritz naar de stad Celerina, werd de plaats waar de grote nationale kampioenschappen skeleton werden gehouden, sinds 1885. In 1892 ontwikkelde een van de Engelsen, L.P. Child, een nieuwe metalen slee voor gebruik op de rodelbaan, en het gerucht gaat dat het uiterlijk van de slee werd vergeleken met een skelet, waardoor de sport zijn naam kreeg. Anderen beweren echter dat de naam afkomstig is van een onjuiste verengelsing van het Noorse woord "kjaelke", de naam van de oorspronkelijke sleeën die werden gebruikt om de baan af te rijden.

In het daaropvolgende decennium groeide de populariteit van skeleton en de eerste officiële wedstrijd buiten Zwitserland werd in 1905 in Oostenrijk gehouden. Het jaar daarop werden de eerste Oostenrijkse kampioenschappen skeleton gehouden en in 1908 en 1910 werden nog meer wedstrijden gehouden. In 1923 werd het bestuursorgaan voor de sledesport opgericht, de Fédération Internationale de Bobsleigh et de Tobogganing (FIBT, later omgedoopt tot de International Bobsleigh & Skeleton Federation, of IBSF). In 1926 werden zowel skeleton als bobslee tot Olympische sporten uitgeroepen en werden ze opgenomen in de Olympische Spelen van St. Moritz in 1928.

Olympische geschiedenis van skeleton

Na zijn eerste deelname aan de Olympische Spelen in 1928, verscheen skeleton pas weer op de Olympische Spelen in 1948, toen de vijfde Olympische Spelen werden gehouden, opnieuw in St. Daarna kende skeleton een lange Olympische droogte en verscheen het pas weer in 2002 op de Olympische Spelen. In die tijd werden echter veel ontwikkelingen in de sport doorgevoerd, veranderingen die atleten in staat stelden beter te presteren en grotere prestaties op het ijs te leveren. In 1969 werd in Duitsland de allereerste kunstmatig gekoelde ijsbaan voor bobslee en rodelen aangelegd. Hierdoor konden skeletonsporters in elk seizoen van het jaar hun sport beoefenen, terwijl ze vroeger alleen in de wintermaanden op natuurijs konden trainen. Ondertussen, in 1970, werd een nieuwe vorm van skeletonslee ontworpen, die het oorspronkelijke ontwerp verbeterde. Dit nieuwe ontwerp, het "bobslee-skelet", was bedoeld voor gebruik op bobsleebanen.

In de loop van tientallen jaren heeft de IBSF (hernoemd van FIBT) de skeletonregels voortdurend aangepast om te zorgen voor normen voor eerlijkheid onder atleten. Daarnaast werden vanaf 1986 vele Internationale Skeleton Scholen georganiseerd om nieuwe atleten te werven en te trainen. De IBSF zelf creëerde speciale trainingsprogramma's om de prestaties van atleten van over de hele wereld te verbeteren.

Moderne geschiedenis van het skelet

In de loop der jaren bleef skeleton atleten aantrekken uit verschillende landen over de hele wereld. In 1992 waren aan de wereldbeker skeleton 22 landen verbonden en het jaar daarop 23 landen. In 1994 bereikte de IBSF haar doel om 25 landen bij de sport te betrekken, en tegenwoordig doen ongeveer 30 landen aan skeleton, afkomstig uit zes continenten.

Olympische Skelton Geschiedenis

In 2002 keerde skeleton voor het eerst in 54 jaar terug naar de Olympische Spelen, met mannen- en vrouwenevenementen tijdens de Winterspelen van Salt Lake City. Sindsdien is skeleton een Olympische Winterspelen-sport gebleven, met deelname in 2006, 2010, 2014, 2018, en 2022. De terugkeer van skeleton naar de Olympische Spelen was een stimulans voor de sport en leidde tot de oprichting van een nieuw professioneel circuit, de International Cup, in 2007-2008.

Belangrijke data en feiten Tijdlijn

1882: Skeleton is ontstaan in Zwitserland toen Engelse soldaten een rodelbaan aanlegden tussen Davos en Klosters
1884: De Cresta Run, een beroemde skeletonbaan, wordt aangelegd in St. Moritz, Zwitserland
1885: De eerste Grand National Skeleton kampioenschappen worden gehouden op de Cresta Run
1892: L.P. Child vindt een nieuwe, metalen slee uit, die de standaard skeletslee wordt
1905: De eerste skeletonwedstrijd buiten Zwitserland wordt gehouden in Oostenrijk
1923: De Fédération Internationale de Bobsleigh et de Tobogganing wordt opgericht
1926: Skeleton wordt een Olympische sport
1928: Skeleton verschijnt op de Olympische Spelen van St. Moritz
1948: Skeleton verschijnt op de vijfde Olympische Spelen, ook in St. Moritz
1969: De allereerste kunstmatig gekoelde bobsleebaan wordt aangelegd, zodat skeletonatleten in de zomermaanden kunnen oefenen
1970: Een nieuw type skeletslee, de "bobslee-slee", wordt uitgevonden
1986: Internationale Skeleton Scholen worden opgericht om nieuwe atleten te werven en te trainen
1994: De IBSF bereikt haar doel om 25 landen in skeleton te brengen
2002: Skeleton keert terug naar de Olympische Winterspelen in Salt Lake City, Utah, en blijft tot op de dag van vandaag een Olympische sport
2007-2008: De eerste Skeleton International Cup wordt gehouden

FAQ

Wat is de geschiedenis van het skelet?

Skeleton is een wintersport die zijn oorsprong vindt in Centraal-Europa in de late jaren 1800 toen Engelse soldaten in Zwitserland begonnen met sleeën op lange ijspistes voor transport en recreatie. In de loop van de decennia groeide de populariteit van skeleton, maar hoewel het in 1928 en 1948 deel uitmaakte van de Olympische Spelen, keerde het daar pas in 2002 terug. Desondanks hebben zich in de loop der jaren veel ontwikkelingen voorgedaan in de sport, en nu is het een bloeiende vorm van sleeën, met diverse kampioenschappen en wereldbekerwedstrijden die jaarlijks worden gehouden, naast de status als Olympische Wintersport.

Wie heeft de skeleton sport uitgevonden?

De skelettonsport werd voor het eerst uitgevonden door Engelse soldaten die eind 1800 in Zwitserland gelegerd waren. Deze soldaten gebruikten lange ijsbanen die waren aangelegd tussen de Zwitserse dorpen Davos en Klosters voor vervoer en recreatie. In 1892 vond een van hun Engelse collega's, L.P. Child, uit wat later de eerste metalen skeletslee zou worden. Sommigen zeggen dat de naam van deze sport daaraan te danken is.

Waar is skeleton begonnen?

Skeleton begon in het land Zwitserland, een Centraal-Europese natie die ook de plaats was waar vele andere rodel sporten, zoals de luge en de bobslee, werden ontwikkeld. De rodel sport was populair in Zwitserland vanwege de besneeuwde, alpine omgeving. Vóór hun officieel gebruik als sportuitrusting waren skeletsleeën oorspronkelijk vervoermiddelen door het moeilijke en ijzige terrein.

Zoals 0