March Madness At-large Bid

W turnieju koszykówki NCAA March Madness, są dwa rodzaje ofert: automatyczna oferta, dana zwycięzcy mistrzów każdej konferencji (których jest 32), oraz oferta at-large. At-large bid jest dla drużyn, które nie wygrały swojego turnieju, ale mają wystarczająco dużo talentu, aby zakwalifikować się do turnieju. Te 36 drużyn jest wybierane przez komisję selekcyjną w niedzielę, która również rozdziela wszystkie 68 drużyn, aby ustawić pole.

Jest wiele sposobów na to, aby drużyna zakwalifikowała się do at-large bid. Statystyki takie jak bilans zwycięstw i porażek, efektywność ofensywna i defensywna oraz inne czynniki mogą doprowadzić do wyboru drużyny. W przeszłości Komitet używał statystyki zwanej RPI, która daje ostateczny ranking każdej drużynie na podstawie wielu czynników. NCAA próbowała wprowadzić nową wersję RPI, rankingi NET, w sezonie 2018-19.

Siła konferencji jest ogromnym czynnikiem przy decydowaniu o ofertach. Drużyny grające w Wielkiej Szóstce (SEC, ACC, Big 10, Big 12, Pac-12 i Big East) są traktowane priorytetowo ze względu na wymagającą naturę ich konferencji, podczas gdy mniejsze konferencje, takie jak American, Mountain West i West Coast mają mniej drużyn, które kwalifikują się do otrzymania at-large. Nawet drużyny z tych konferencji, które wygrywają automatyczną ofertę, są rozstawione niżej niż wiele drużyn z at-large ze względu na charakter konferencji. Dlatego też statystyki takie jak RPI i NET są pomocne, ponieważ wyrównują szanse i pozwalają drużynom średniej klasy mieć szansę na zakwalifikowanie się do at-large.