Σχετικά με το Rafting

Whitewater Rafting
rafting

Πίνακας περιεχομένων

Σχετικά με το Rafting

  • Εφευρέθηκε: 1842
  • Ιδρύθηκε από: John Frémont
  • Ανώτατο διοικητικό όργανο: Διεθνής Ομοσπονδία Rafting (IRF)

Το ράφτινγκ, επίσης γνωστό ως whitewater rafting, είναι ένα άθλημα όπου ομάδες δύο έως οκτώ ατόμων σε μια φουσκωμένη σχεδία προσπαθούν να πλοηγηθούν σε ορμητικά ποτάμια που κινούνται γρήγορα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και δύσκολο άθλημα, το ράφτινγκ μπορεί μερικές φορές να είναι επικίνδυνο και απαιτεί μεγάλη συνεργασία και ομαδικότητα μεταξύ των επιμέρους ραφτών. Το σύγχρονο ράφτινγκ λευκού νερού χρονολογείται από το έτος 1842 κατά το οποίο ο υπολοχαγός John Frémont, ένας Αμερικανός εξερευνητής και στρατιωτικός αξιωματικός. Ενώ εξερευνούσε τον ποταμό Platte του Κολοράντο, ο Frémont και ο συνάδελφός του εξερευνητής, ο εφευρέτης Horace H. Day, δημιούργησαν μια σχεδία από καουτσούκ χρησιμοποιώντας τέσσερις σωλήνες από καουτσούκ και ένα πάτωμα με περιτύλιγμα, τον πρόδρομο της σύγχρονης φουσκωτής σχεδίας. Ωστόσο, το πρώτο εμπορικό ταξίδι για ράφτινγκ λευκού νερού δεν έγινε μέχρι το 1940 στον ποταμό Σάλμον στο Άινταχο.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πλεονάζουσες στρατιωτικές σχεδίες έγιναν δημοφιλής μέθοδος ταξιδιού στον ποταμό, και τη δεκαετία του 1950, ο John D. Rockefeller Jr. άρχισε να προσφέρει εκδρομές για ράφτινγκ στον ποταμό Snake στο νεοσύστατο Εθνικό Πάρκο Grand Teton. Στη δεκαετία του 1960, το ράφτινγκ έγινε τελικά άθλημα αναψυχής, και η προσοχή στράφηκε στα διάφορα αθλήματα του λευκού νερού όταν το σλάλομ καγιάκ συμπεριλήφθηκε στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972. Το σύγχρονο ράφτινγκ καταρράκτη αποτελείται από δύο τύπους αγώνων: το σπριντ, όπου οι ράφτες πρέπει να ολοκληρώσουν γρήγορα μια διαδρομή χρησιμοποιώντας την καλύτερη δυνατή διαδρομή, και το σλάλομ, όπου οι ράφτες πρέπει να ολοκληρώσουν μια σειρά από ελικοειδείς στροφές μέσα στα ορμητικά νερά. Το σύγχρονο ράφτινγκ εποπτεύεται από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ράφτινγκ (IRF) και η διοργάνωση υψηλότερου επιπέδου στο άθλημα είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράφτινγκ.

ΣΥΧΝΈΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ

Τι είναι το ράφτινγκ;

Το ράφτινγκ, που ονομάζεται επίσης ράφτινγκ λευκού νερού, είναι ένα άθλημα όπου ομάδες ανθρώπων προσπαθούν να οδηγήσουν μια φουσκωτή σχεδία σε μια σειρά από ορμητικά ρεύματα ποταμού, συχνά με τη μορφή αγώνα. Το ράφτινγκ είναι ένα προκλητικό άθλημα, καθώς το ταχύτατα κινούμενο νερό καθιστά δύσκολη την πλοήγηση, ενώ η παρουσία οδοντωτών βράχων μπορεί εύκολα να προκαλέσει τραυματισμό σε περίπτωση ανατροπής της σχεδίας. Έτσι, το ράφτινγκ απαιτεί μεγάλη ομαδική εργασία και δεξιότητα για να εκτελεστεί με επιτυχία και απαιτεί πολύ εξοπλισμό ασφαλείας.

Πού είναι τα καλύτερα μέρη για ράφτινγκ στον κόσμο;

Υπάρχουν πολλά δημοφιλή μέρη παγκοσμίως για ράφτινγκ, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν τη Χιλή, την Ουγκάντα, την Κόστα Ρίκα, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ποταμός Futaleufu της Χιλής, που βρίσκεται στα βουνά των Άνδεων, έχει πολλά ορμητικά ποτάμια με πτώσεις κατηγορίας IV, την τρίτη υψηλότερη κατηγορία δυσκολίας στο ράφτινγκ. Στην Ουγκάντα, ο ποταμός Λευκός Νείλος περιέχει έντονα ορμητικά ρεύματα μετά την έξοδό του από την ήρεμη λίμνη Βικτόρια, με ορισμένα να φτάνουν στην κατηγορία V, δηλαδή σε ράφτες επιπέδου εμπειρογνωμόνων. Ο ποταμός Pacuare της Κόστα Ρίκα διαθέτει συναρπαστικά ρεύματα και θέα τροπικής άγριας ζωής, όπως τζάγκουαρ, μαϊμούδες και εξωτικά πουλιά. Στον Καναδά, ο ποταμός Οττάβα περιέχει μια μεγάλη ποικιλία από καταρράκτες προσαρμοσμένους σε rafters πολλών διαφορετικών επιπέδων δεξιοτήτων. Τέλος, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ποταμός Κολοράντο, ο οποίος διασχίζει το Γκραν Κάνυον, προσφέρει έντονα ρεύματα κατηγορίας IV-V, μαζί με μονοπάτια πεζοπορίας, αρχαία ινδιάνικα ερείπια και εντυπωσιακή θέα του Γκραν Κάνυον.

Τι εξοπλισμό χρειάζομαι για το ράφτινγκ;

Για την ασφαλή σχεδίαση απαιτούνται ορισμένα σημαντικά κομμάτια εξοπλισμού. Το πιο σημαντικό, η ίδια η σχεδία, η οποία μπορεί να χωρέσει από ένα έως οκτώ άτομα, είναι κατασκευασμένη από σκληρό, φουσκωτό καουτσούκ. Χρειάζονται επίσης κουπιά και κουπιά για να προωθήσουν τη σχεδία σε ήρεμα νερά και να βοηθήσουν στην απομάκρυνση από τους βράχους στα ορμητικά νερά. Οι ίδιοι οι επιβάτες της σχεδίας πρέπει να φορούν σωσίβια και κράνη κατά τη διάρκεια του ράφτινγκ για να επιπλέουν και να προστατεύουν τα κεφάλια τους από τους βράχους. Πρόσθετες ανάγκες για το ράφτινγκ περιλαμβάνουν ένα κιτ επισκευής σχεδίας, ένα κουτί πρώτων βοηθειών, αντηλιακή προστασία, καθώς και κατάλληλο ρουχισμό για ζεστές ή κρύες συνθήκες, τρόφιμα και είδη κατασκήνωσης, ανάλογα με το ταξίδι ράφτινγκ.