Spor Dili ve Terminolojisi

Spor
spor jargonu ve terminolojisi

Spor jargonu ve terminolojisi, insanların belirli spor kavramlarına atıfta bulunmak için kullandıkları dildir. Her spor için geçerli olan genel spor terimlerinin yanı sıra her spora özgü spor jargonu da vardır. Bir maç izlerken spikerler, oyuncular, taraftarlar ve antrenörler tarafından kullanılacak spor diline hazırlıklı olun. Lingo ve terminoloji en iyi şekilde sporu izleyerek ve spor dünyasının söylediklerini dinleyerek öğrenilebilir. Ancak bunun en iyi yolu, spor izlerken televizyonu kapatıp canlı radyoyu açmaktır. Radyo spikerleri konuşurken genellikle çok sayıda jargon kullanır.

İçindekiler

Spor Temel Terimleri

Hiç bir spor etkinliğine gittiniz ve ne olup bittiğini anlamadınız mı? İnsanların söylediği ve size hiçbir anlam ifade etmeyen ifadeler duydunuz mu? İşte en temel spor terimlerinden bazıları:

  • Kazanan: Bir spor oyununu veya maçını kazanan takım veya oyuncu.
  • Kaybeden: Bir spor oyununu veya maçını kaybeden takım veya oyuncu.
  • Hücum: İki rakip takımın olduğu sporlarda, hücum takımı o anda puan kazanmaya çalışan ve genellikle oyun topuna sahip olan takımdır.
  • Savunma: İki rakip takımın olduğu sporlarda savunma, puan kazanılmasını engellemeye çalışan takımdır.
  • Ev sahibi takım: kendi stadyumunda, kasabasında veya şehrinde oynayan takım.
  • Deplasman Takımı: Başka bir takımın stadyumunda, kasabasında veya şehrinde oynayan takım.
  • Hakem: oyunu denetleyen ve herkesin kurallara uyduğundan emin olan oyun gözetmenleridir. Hakemler aynı zamanda "yetkililer" veya "hakemler" olarak da adlandırılabilir ve oyun içi anlaşmazlıklarda cezalar ve kararlar verirler.
  • Rakip: herhangi bir bireysel oyuncu veya takıma karşı oynayan oyuncu veya takım.
  • Koç: Bir takımın veya oyuncunun lideri, oyunculara öğretmeye yardımcı olan ve oyunlar ve uygulamalar sırasında önemli kararlar veren kişi.
  • Süperstar: sürekli olarak etkileyici istatistiksel performanslar sergileyen son derece yetenekli bir oyuncu.

Spor Alanları Terimleri

Bu terimler çeşitli spor alanları, stadyumlar ve bunların temel özellikleri ile ilgilidir:

  • Arena: Büyük spor etkinlikleri için kullanılan, sporun yapıldığı oturma yerleri ile çevrili kapalı alan.
  • Saha: Özellikle futbol, beyzbol veya futbol gibi spor etkinliklerinin gerçekleştirildiği açık, çimenli ve açık arazi.
  • Mahkeme: Genellikle basketbol, tenis, voleybol veya raketbolda görülen, oyun sırasında skor ve sınırları belirtmek için boyalı bölümleri olan kapalı veya açık alan.
  • Pist: Artistik patinaj, tekerlekli paten veya hokey gibi paten gerektiren sporlar için kullanılan buz veya betondan yapılmış alan.
  • Parça: Yarış sporlarında kullanılan boyalı şeritlere sahip düz alan.
  • Hedef: Futbol ve futbol için skor alanı. Top bir kaleye girmeli veya kalenin içinden geçmelidir.
  • Kova: Basketbol için sayı alanı. Top potaya girmelidir.
  • Bitiş çizgisi: Bir yarışın sonunu belirten pist üzerindeki son çizgi.
  • Kenar çizgisi: Takım sporlarında antrenörün ve oyunda olmayan oyuncuların bulunduğu çizgi. Yan çizgi alanın sınırlarını belirtir; yan çizgiyi geçmek bir oyunun geçerli olmadığı anlamına gelir.

Spor Faulleri ve Cezaları Jargonu

Bu terimler, çeşitli spor dallarında sıklıkla meydana gelen cezalar ve faullerle ilgilidir:

  • Temas Faul: Bir oyuncunun istenen hareketi tamamlamasını engelleyen kural dışı fiziksel temas.
  • Oyunun ertelenmesi: Sporda bu ceza, bir oyuncu oyunun ilerlemesini geciktiren bir hareket yaptığında verilir.
  • Ofsayt: Rakip tarafından işgal edilen bölgeyi işaretleyen bir sınır çizgisi boyunca sıralanmak veya hareket etmek.
  • Patlama: Bir takım diğerine önemli bir farkla üstünlük sağlar.
  • Ani Ölüm: Bir uzatma periyodunda (normal süre dolduktan sonra skorun berabere kalması durumunda gereklidir) gol atan ilk takımın galip ilan edildiği bir durumu ifade eder.
  • Sportmenlik Dışı Davranış: Bir hakemle tartışmak, bir rakibe karşı dikkatsiz ve gereksiz fiziksel temas göstermek veya tekrar tekrar müstehcen bir dil kullanmaktan dolayı ceza.
  • Sonuna kadar: Bir etkinliğin sonucu muhtemelen son oyun veya sekansın sonucuna göre belirlenecektir.
  • Maçın galibi: Oyunun bitimine az bir zaman kala veya hiç zaman kalmadan gerçekleşen ve o takımın/oyuncunun kazanmasını sağlayan skor çabası.
  • Buzlanma: Rakip takımın bir üyesini şaşırtmak ve oyunun son anlarında başarılı olmalarını engellemek için ani bir mola almak.

Spor Dili

Bu terimler, birden fazla spor dalında kullanılan bazı genel, benzersiz dilleri içerir:

  • Barnburner: Baştan sona çekişmeli geçen bir maç.
  • Tezgah Isıtıcı: Kenarda kalan ve sahada çok az süre alan bir oyuncu.
  • İnfazcı: Takım arkadaşlarını korumak ve oyun alanına girdiğinde rakibin gözünü korkutmak için güvenilen bir oyuncu.
  • Sınırların dışında: Oyuncu veya top, oyun alanını çevreleyen sınır çizgilerinden birinin üzerinden geçer.
  • Devir: Topa sahip olma hakkının rakip takıma geçmesine neden olan bir eylemde bulunmak.
  • Bang-Bang Play: Hakem tarafından verilen kararın her iki yöne de gidebilme potansiyeline sahip olduğu, oldukça anlaşılmaz bir şekilde gelişen bir oyun.
  • Çağrı Tersine Çevirme: Hakem tarafından verilen orijinal karar, videodaki tekrarın kare kare incelenmesinin ardından değiştirilir.
  • İç saha avantajı: Kalabalığın gürültüsü ve çevrenin aşinalığı nedeniyle ev sahibi takım tarafından kazanılan hafif bir avantaj.
  • Havluyu atıyorum: Bir takımın/oyuncunun bir müsabakayı kazanma şansına dair algılanan güvenin minimum düzeyde olduğunu ifade eden bir eylemde bulunması.

SSS

Sporda kazanmayı tanımlamak için kullanılan bazı yaygın terimler nelerdir?

Bir takımın ya da bireyin kazanmasını tanımlamak için kullanılan bazı popüler argo sözcükler arasında "dub", "w" ve "upset" yer alır. Upset, güçsüz olduğu düşünülen bir takım veya sporcunun olasılıkların üstesinden gelerek kazandığı belirli bir galibiyet türünü tanımlamak için kullanılır. "Dub" ve "w" gibi terimler genellikle "dub yakaladı" veya "w aldı" gibi bir ifadede kullanılır.

Spor jargonu nereden geliyor?

Spor dilini yaratan tek bir kişi ya da yer yoktur. Bunun yerine, spor argosu belirli bir sporu dini olarak oynayan veya izleyen kişilerden gelme eğilimindedir. Spor argosu en yaygın olarak oyuncular ve antrenörlerden gelir ve bu kişiler sporlarının bazı yönlerine atıfta bulunmak için belirli terimler kullanmaya başlar ve bu terimler tutulur ve yayılır. Diğer spor argoları yorumcular, spor gazetecileri ve yayıncılar tarafından kullanılan sloganlar veya deyimler olarak başlar. Spor jargonunun diğer birçok biçimi, bir sporun taraftarlarından gelir, sosyal çevrelerde kullanılır ve daha sonra bir spor kültürünün parçası haline gelene kadar geniş çapta yayılır.