5 πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί στο χόκεϊ επί πάγου
Χόκεϊ επί πάγουΜε τους παίκτες να ταξιδεύουν στον πάγο με μεγάλες ταχύτητες και την επαφή να αποτελεί σημαντικό μέρος του αθλήματος, υπάρχουν αρκετοί τραυματισμοί που υφίστανται τακτικά οι παίκτες του χόκεϊ. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για τους πέντε πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στο χόκεϊ επί πάγου.
Πίνακας περιεχομένων
- Ποιοι είναι μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στο χόκεϊ επί πάγου;
- 1. Συγκρούσεις
- 2. Τραυματισμός της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης (AC)
- 3. Τραυματισμοί και ρήξεις MCL
- 4. Εξάρθρωση ώμου
- 5. Τραυματισμοί και ρήξεις ACL
Ποιοι είναι μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς στο χόκεϊ επί πάγου;
- Συγκρούσεις
- Τραυματισμός της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης (AC)
- Τραυματισμοί και δάκρυα MCL
- Εξάρθρωση ώμου
- Τραυματισμοί και ρήξεις ACL
1. Συγκρούσεις
Η διάσειση είναι ο πιο συχνός τραυματισμός των παικτών του χόκεϊ επί πάγου. Μια διάσειση μπορεί να συμβεί όταν οι παίκτες χτυπούν στις σανίδες, σε άλλους παίκτες ή στον πάγο. Παρόλο που οι παίκτες φορούν κράνη κατά τη διάρκεια του χόκεϊ επί πάγου, η πιθανότητα να πάθουν διάσειση εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλή. Μετά το χτύπημα στο κεφάλι, αν ένας παίκτης αισθάνεται ζάλη ή έχει συνεχείς πονοκεφάλους, μπορεί να έχει διάσειση. Οι διασείσεις μπορούν να αξιολογηθούν από γιατρό και χρειάζονται χρόνο αποκατάστασης προτού επιστρέψουν στο παιχνίδι. Το χόκεϊ επί πάγου έχει συχνές συγκρούσεις, γι' αυτό και οι διασείσεις είναι τόσο συχνές.
2. Τραυματισμός της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης (AC)
Ο τραυματισμός της ακρωμιοκλειδικής (AC) άρθρωσης είναι συχνός μεταξύ των παικτών του χόκεϊ επί πάγου λόγω των συχνών συγκρούσεων στο παιχνίδι. Η άρθρωση AC βρίσκεται στον ώμο σας και μπορεί να τραυματιστεί όταν ελέγχετε τις σανίδες ή τους παίκτες ή όταν χτυπάτε στον πάγο. Η άρθρωση AC συνδέει την ωμοπλάτη σας με την κλείδα σας. Ως εκ τούτου, τραυματίζοντας την άρθρωση AC, ένας παίκτης διαχωρίζει τον ώμο του. Οι παίκτες του χόκεϊ επί πάγου φορούν προστατευτικά ώμων για να προσπαθήσουν να αποφύγουν αυτού του είδους τον τραυματισμό. Οι παίκτες πρέπει να υποβληθούν σε θεραπεία μετά τον τραυματισμό της άρθρωσης AC και η διαδικασία εξαρτάται από την κατάσταση.
3. Τραυματισμοί και ρήξεις MCL
Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος (MCL) βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος του γόνατος και είναι σύνηθες να τραβιέται ή να σχίζεται στο χόκεϊ επί πάγου. Σε περίπτωση χτυπήματος στο γόνατο, ο MCL μπορεί να τεντωθεί και να προκαλέσει τραυματισμό. Οι παίκτες μπορούν να τεντώσουν και να τραυματίσουν τον MCL τους χτυπώντας στον πάγο σε μια σκληρή πτώση. Αυτός είναι ένας συνηθισμένος τρόπος τραυματισμού για τους παίκτες του χόκεϊ επί πάγου. Εάν πρόκειται απλώς για μια ελαφριά διάταση, οι παίκτες μπορούν να την αντιμετωπίσουν χωρίς νάρθηκα και να επιστρέψουν στο παιχνίδι σε 2-3 εβδομάδες όταν αναρρώσουν. Ωστόσο, η ρήξη MCL είναι πολύ σοβαρή και μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση, κρατώντας τους παίκτες εκτός πάγου για μήνες. Αυτός ο τραυματισμός είναι ιδιαίτερα συχνός στους τερματοφύλακες.
4. Εξάρθρωση ώμου
Το εξάρθρημα του ώμου είναι ένας άλλος συνηθισμένος τραυματισμός των παικτών του χόκεϊ επί πάγου στην περιοχή του ώμου, εκτός από τους τραυματισμούς της άρθρωσης AC. Το εξάρθρημα του ώμου συμβαίνει όταν η κορυφή του οστού του ώμου βγαίνει από την υποδοχή του. Ανάλογα με τη σοβαρότητα, το εξάρθρημα ώμου μπορεί να επανέλθει εύκολα ή μπορεί να χρειαστεί σοβαρή ιατρική φροντίδα. Αυτός ο τύπος τραυματισμού είναι συχνός στο χόκεϊ επί πάγου όταν οι παίκτες χτυπούν τις σανίδες ή τον πάγο. Με τους αγώνες να είναι συνηθισμένοι στο χόκεϊ επί πάγου, οι παίκτες αυξάνουν επίσης την πιθανότητα να τραυματιστούν.
5. Τραυματισμοί και ρήξεις ACL
Όπως και σε πολλά άλλα αθλήματα, τα τραύματα και οι ρήξεις του ΠΧΣ είναι συνηθισμένα στο χόκεϊ επί πάγου. Το χόκεϊ είναι ένα άθλημα σύγκρουσης στον πάγο, καθιστώντας το επικίνδυνο και εύκολο να τραυματιστεί κανείς. Η πλήρης ρήξη του ΠΧΣ απαιτεί σοβαρή ιατρική φροντίδα και χειρουργική επέμβαση. Αυτό μπορεί να επηρεάσει πλήρως την προσωπική ζωή των παικτών και την καριέρα τους στο χόκεϊ, καθώς η πλήρης αποκατάσταση διαρκεί τουλάχιστον 6 έως 9 μήνες. Οι τραυματισμοί ACL είναι μερικοί από τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς που μπορεί να πάθει ένας παίκτης του χόκεϊ επί πάγου, αλλά δεν είναι τόσο συνηθισμένοι όσο οι άλλοι.